Foodblog met ervaringen en recepten van een kookschool eigenaar.
Desiree is chef, keukendocent, schrijver ( "Koken is een eitje" 2012), eigenaar van De Bonte Tafel; culinaire producties en bestuurslid SlowFood WestFriesland. De Bonte Tafel geeft sinds 2005 kookworkshops, verzorgt catering, organiseert culinaire evenementen, culinaire educatie, excursies en veel meer...

zaterdag 9 februari 2013

#foodblogevent : Het Volksdiner


Gezond, goed, eerlijk en heerlijk eten samen delen; dat is wat ik wil. Uiteraard kan ik mijn familie, vrienden of slowfood vrienden uitnodigen voor een diner. Ik kan een bekende Nederlander of een buitenlandse t.v. kok vragen om een vorkje mee te prikken, maar ik denk dat ik daar niets mee opschiet. En opschieten wil ik, ik heb namelijk een missie. Het lijkt mij geweldig als een zo’n divers mogelijke groep bij mij aanschuift. Zo’n groep die normaal niks (vr)eet dat ie niet kent. Ik denk dat ik deze mensen ga vinden in de grote nieuwbouwwijk van een plattelands stadje bij de patatkraam op vrijdag avond. Het is natuurlijk niet zo aardig tegenover de patat-boer, dus zal ik mijn potentiële gasten aanspreken op het parkeerterrein. Zou ik hiervoor een bodyguard moeten inhuren? Je weet nooit hoe mensen reageren in een buurt die er om bekend staat niet zo zachtzinnig te zijn.
Natuurlijk hoop ik, dat als zij plaats nemen aan mijn tafel, en ik ze mijn huisgemaakte gerechten voorschotel, ze het ook nog allemaal fantastisch lekker vinden. Maar dat is misschien wat hoog gegrepen. O juist niet! Ik geef zo’n zeven jaar kookworkshops op het platteland. In het begin vertelde cursisten mij dat ze nog nooit van pesto hadden gehoord en nog steeds krijg ik deelnemers die nooit met knoflook koken of altijd hetzelfde weekmenu eten. Deze mensen laat ik van alles maken bijvoorbeeld Oija (Afrikaans eiergerecht) of een wokgerecht met zevenblad en 5-spice. Bij de workshops eet iedereen altijd alles en mensen die alleen neutrale smaken gewend zijn, blijken meer te lusten dan ze zelf denken.
Het is niet zo dat ik mensen wil overtuigen om nooit meer naar de patatkraam te gaan.
Of zou ik beter kunnen gaan stalken in de supermarkt bij de zogenaamde kant en klare wereldgerechten? Waarschijnlijk is dat vragen om een knal voor mijn bemoeizuchtige kop.
Het is dus nog niet zo eenvoudig om een groep te benaderen die het minst uitgeeft aan kwalitatief goede voeding. Ik kan natuurlijk ook aan de “Hokjesman” vragen waar ik deze groep kan vinden. Eigenlijk houd ik niet zo van hokjes, maar wij Hollanders zijn er dol op. Ik had liever gezien dat iedereen dol is op koken en goede voeding en dat goede voeding en kennis over ingrediënten en bereiden voor iedereen beschikbaar en toegankelijk is.
Uiteindelijk heb ik mijn groep gevonden bij een supermarkt die uit dozen verkoopt en ik heb ze gevraagd om mee te gaan naar mijn Bonte Tafel.
Overigens niks mis met veel verse producten die sommige budget supermarkten verkopen, ook kan je er vaak zeer aardige wijnen vinden.
Ik zou heel graag willen weten van de groep; hoe zij eten, met wie, wie er kookt, waar ze boodschappen doen en vooral  wat en met wie ze zouden willen eten als ze genoeg tijd, geld en ruimte zouden hebben.
Het menu dat ik samen heb gesteld is bereid met de meest verse en goedkoopste producten, alles zelfgemaakt. De kosten van het menu en recepten zal ik na afloop mee geven met de boodschap; nodig zelf ook vijf mensen uit en kook vers, fantasievol en goedkoop. Ik hoop dat ik aan het einde van het diner de meest gasten heb kunnen overtuigen dat zelfgemaakte gerechten lekker zijn Tijdens het diner zullen we ook praten over achtergrond, cultuur, eetgewoonten en tradities want die bepalen vaak wat je eet, hoe en met wie. Het leukste van dit idealistische Volksdiner is het delen van eten en verhalen!

 Winters Volksdiner

*Soep van het seizoen (ingrediënten: 1 aardappel, 1 uitje, bijvoorbeeld 1 winterpeen, scheutje sinaasappelsap, 2 kruidenbouillonblokjes, snuf kaneel of gemberpoeder, peper, zout)
*Zelfgemaakte lams paté (zie recept)
*Gevulde vegetarische Spaanse tortilla (ingrediënten: eieren, gekookte aardappelen, rode ui, knoflook, zwarte olijven, koriander, kerstomaatjes, pittige kaas, chili peper, zout)
*Bijgerecht; roerbak van boerenkool (ingrediënten: koop op de markt of bij de boer een hele of halve boerenkool, ½ Spaanse peper, knoflook, gewelde stukjes abrikoos, pinda’s, peper, zout)
*Sinaasappel brownies met room (ingrediënten: eieren, suiker, bloem, chocolade, sinaasappelschil, vanille suiker, stukjes sinaasappel, geklopte room)
kosten 2,50 p.p.

Wijnen: ‘omfiets’ en bekroonde wijnen van de Hema
Huiswijn rood (Spaans) €2,75      Soepele wijn met aroma van bosvruchten
Vina Ducaro wit (Spaans) €3,50   Geur van citrusvruchten

250 g lamspoulet (halal)
200 gram gerookt kalfsspek (Wahid Halal Meat, diverse supermarken)
extra plakken gerookt kalfsspek voor paté vorm
150 g lamslever (halal)
1 oude witte boterham
1 theel zout
25 gr bloem
1 ui
1 ei
2 teentjes knoflook
1 theel gemalen folie
1 theel verse tijm
Sap en zest van ½  limoen
1 eetl (rode) jam

Verwarm de oven voor op 170 C.
Om iedereen (behalve de vegetariër) in dit geval tegemoet te komen kies ik voor halal vlees.
Maal de lamspoulet, 200g kalfsspek en lever door een gehaktmolen of maal fijn in de keukenmachine.
Voeg als laatste het brood toe en zet machine uit. Voeg zout en bloem toe en meng goed door elkaar. Zet het vleesmengsel in de koelkast zodat het zout zijn werk kan doen. 
Pel en snipper de sjalot en knoflook. Verhit olijfolie en fruit de sjalot en knoflook in laurier en tijm. 
glazig. Blus af met limoensap.
Voeg de jam en limoen zest toe en laat een beetje inkoken.
Voeg de stroperige mengsel toe aan het vleesmengsel en meng er 1 geklopt ei door. Roer goed door.
Bekleed een paté vorm met de plakken kalfsspek en leg in de patévorm. 
Vul de vorm met het patémengsel, dek af met kalfsspek. Doe de patédeksel op de vorm of dek af met aluminiumfolie. Zet de vorm in een braadbak met water en zet de het geheel in de warme oven.
De paté is klaar als deze loskomt van de zijkanten en in vet lijkt te drijven. Check na 3 kwartier, en daarna ieder kwartier. (tijd 2/3 uur a 1 ½ uur).
Serveer in lauwwarme plakken met brood en cornichons (kleine augurkjes) en een beetje rode jam.






donderdag 20 december 2012

Met Gans de Kerst door

Als reactie op artikel in NHD "Massaal ganzen vergassen"
Wat leven we toch in een kromme wereld?  Aan de ene kant wordt voedsel weggegeven aan mensen die het nodig hebben en aan de andere kant wordt voedsel vernietigd, want zo zie ik het nutteloos vergassen van ganzen.
Dat er teveel ganzen zijn die voor overlast zorgen is een feit, maar zoals wij hier mee omgaan is voedselverspilling. De mens staat niet meer in verbinding met voeding en neemt een gratis kerstpakket in ontvangst met allerlei te zoete of te zoute producten die nauwelijks enige voedingswaarde hebben terwijl de gans vroeger een traditioneel kerstgerecht was. Een gans zelf villen en schoonmaken is een klusje van niks. Je moet het gewoon een keer gedaan hebben. Afgelopen jaar zijn er diverse campagnes gestart om gans populair te maken, veel mensen willen best een gans kopen maar weten niet waar.  Dat de gans alleen maar bij de poelier te koop is, is niet genoeg.
Ik pleit er voor dat jagers weer een duidelijk gezicht krijgen, wild is het eerlijkste vlees dat er is, een stuk eerlijker dan de karbonade die ’s avonds op uw bord ligt. Gans is makkelijk te bereiden en heeft zeer smakelijk vlees. We eten massaal kroketten maar waarom deze niet van ganzenvlees maken. Ik vind het onbegrijpelijk dat de  grotere voedingsbedrijven de gans links laten liggen, mijn hoop is gevestigd op de consument die gaat voor smaak en eerlijke voeding.
gepubliceerd in NHD zaterdag 15 december

Met Gans de Kerst door:
Gans gevuld met appeltjes (8 personen)
Bestel bij een jager (of poelier) een gans van ongeveer 4 kg.  Vraag aan de jager of /zij je leert hoe je een gans moet villen.
8 rode Elstar appels,  300 ml donker bier,  25 g ganzenvet, 425 ml kippen bouillon
 2 takjes rozemarijn, 1,25 kg kruimige aardappels
Verwarm de oven voor op 180 C. Trek het losse vet van de gans en bewaar. Dep de binnenkant van de gans met keukenpapier en bestrooi de binnen en buiten kant met zout en peper. Schil 6 kleinere appels en haal het klokhuis eruit, laat de appels heel en vul de gans met de appeltjes. Bind de poten en vleugels samen met keuken touw. Leg de gans op een rek in een braadslee. Giet de helft van het bier over de gans en wrijf het bier in de gans. 15 a 20 minuten roosteren tot de huid begint te kleuren.
Verlaag de oven temperatuur tot 160 C. Prik de gehele gans met een vork zodat het gesmolten vet weg kan lopen, en begiet de gans met het bakvet. Zet een lage pan of schaal met heet water op de bodem van de oven zodat de stoom het vel knapperiger maakt. Bak 20 minuten totdat de gans bruin is.
Keer de gans om, dus leg op de borst en overgiet de gans. Bak de gans 1 uur en 15 minuten en overgiet zo vaak mogelijk. Gebruik meer bier als het vocht opgaat. Na 3 kwartier bakken smelt je 4 eetlepels ganzen vet in een lage ovenschaal. Doe de ovenschaal in de oven en als het vet heel heet is leg je de geschilde aardappeltjes in het vet, en bakje 1 uur in de oven. Na 1 uur en 15 minuten bakken verwijder je het bak vet en bewaar je dit in een schaal. Je draait de gans weer om, dus met de borst naar boven en bakt de gans nog 30 minuten. Als de gans te donker wordt, bedek je deze met aluminium folie. Prik de gans met een fondue vork, het sap moet helder zijn, niet roze.
Ondertussen snijd je de 2 overgebleven appels in parten, schil laten zitten en bak je de partjes in 2 eetlepels ganzen vet totdat ze bruin zijn. Zet apart en houd warm, b.v. op rechaud. Haal de gans uit de oven en leg op een warme schaal op een rechaud, verwijder het keuken touw en bedek de gans met folie. Zet de braadslee op het vuur, verwijder het braadvocht en laat 1 eetlepel in de pan, roer 1 eetlepel bloem door het vocht en laat even bruinen. Roer de kippen bouillon en eventueel de rest van het bier er door heen. Zorg dat je het bakvet van de bodem los en er door roert. Doe de saus in een sauspan, laat nog even koken en maak op smaak met peper en zout.
Leg de aardappels en de appel partjes om de gans heen. Steek de 2 takjes rozemarijn tussen de 2 poten. Serveer de saus er apart bij.
Al het overige vet bewaren, dit is erg lekker bij gebakken vlees of aardappelen. In de koelkast kan je het 2 weken bewaren.

Van de restjes kan je kroketjes van gans maken:
kroketjes van Gans (ongeveer 12 stuks)
15 g boter, 1 ½ eetl bloem, 2 teentjes knoflook, 4 takjes peterselie, 400 g gekookte of gebraden ganzenvlees, 75 g stukje belegen kaas, 50 g rauwe ham, 1 ei, 1 eetl citroensap, 1 eetl paprikapoeder, zout, peper, 50 g paneermeel, olie om te frituren.
In steelpan boter smelten. Bloem erdoor roeren en op laag vuur lichtbruin laten kleuren, af en toe roeren. Dit ziet er uit als een klein beetje gebakken beslag. Pan van vuur nemen. Intussen knoflook pellen. Peterselie fijn knippen. Gaar ganzen vlees fijn snijden, kaas in kleine blokjes snijden, ham fijnsnijden.  Alles door elkaar mengen, pers er de knoflook boven uit. Op smaak brengen met zout en peper en eventueel tot gebruik in koelkast zetten. Frituurolie verhitten tot 180 C. Paneermeel in diep bord strooien. Met natte handen kleine kroketjes rollen en goed door paneermeer wentelen.
In 3-4 porties frituren en op keukenpapier uit laten lekken.

Van het karkas van de gans kan je nog een gevogelte bouillon trekken.
Recepten De Bonte Tafel Wijdenes


woensdag 17 oktober 2012

De Grote Duurzame Verandering

Er zal een verandering moeten plaats vinden, want zo kan het niet langer. De Maya's hadden het al voorspeld, niet het einde van de wereld maar het einde van de consumptie maatschappij zoals wij die kennen, een andere economie, andere waarden, andere normen. We zullen wel moeten, anders zal er niet veel meer overblijven op de Aarde en zullen wij de Aarde met z'n allen uitputten.
Deze verandering vindt al plaats en overal zie en hoor je nieuwe geluiden, de geluiden zullen zich als golven gaan uitbreiden. Meer en meer mensen zijn overtuigd dat er grote veranderingen plaats gaan vinden. Kijk maar naar programma's als "Doomsday preppers". Bij sommigen 'preppers' vraag je je af of ze een derde wereldoorlog willen beginnen, maar er zijn ook grote groepen die geheel zelfvoorzienend zijn en er voor kiezen om als 'environmentalist' verder te gaan. Leven uit de natuur, ook in stedelijke gebieden een populair onderwerp. Er verschijnen boeken zoals 'De Vinex Jager", je kan meegaan op wildpluktochten en zelfs in de kunstwereld zag ik van de week een Japanse kunstenares die een handige survival design kit en fornuis had ontworpen. (zie foto)
De Occupy beweging lijkt rustig maar breid zich uit. Mensen pikken de alleenheerschappij van de banken en grote levensmiddelen maatschappijen niet langer, en begrijpen wie de veroorzakers zijn van de crisis.
Fruit en groente telers die niks meer krijgen, de tussenhandel en de grote supermarkt ketens die alle winst opstrijken. Als je het over duurzaam hebt, denken velen gelijk aan biologisch en groen, dat blijkt wel aan de kraam met biologische producten die 11 oktober op de dag van de duurzaamheid in de plaatselijke supermarkt was neergezet. Ik kreeg er ook nog een polyester tasje bij; 'made in China', maar dat terzijde.
Laten we eens naar de economische duurzaamheid kijken en hoe deze verdeeld is. Het kan toch niet zo zijn dat de fruitteler 0,30 eurocent of nog minder krijgt voor een 1 kg appels en dat je in de winkel 2,50 of meer betaalt? En toch is het zo en dit is maar een klein voorbeeldje van een hele grote ijsberg.
Hebben wij die winkels wel zo hard nodig? Ik ga zelf af en toe wel langs de boeren! Ik betaal de boer meer dan hij of zij krijgt van de handel en ik ben beter uit dan in de supermarkt.
Er zijn meer mensen die dat willen, dus zo ontstaan er nu kleine voeding coöperaties, waar alleen de benzine wordt gedeeld.
Consumenten moeten inzien dat zij de macht hebben en de arrogantie van de grote ketens niet meer tolereren. Een goed voorbeeld  kwam van Slow Food Youth Movemement Amsterdam als reactie op de aankondiging van AH op een gedwongen 2%  korting van hun leveranciers. YFM plakte stickers op producten in de AH met de tekst:" 2% korting, jokers plakken boeren pakken".
Op vele gebieden zullen we moeten veranderen, we zullen meer moeten samenwerken. Afgelopen week sprak ik een vrouw uit Spanje. Zij vertelde mij dat het vreemd is dat gezinnen door de crisis weer bij hun ouders moeten gaan wonen en rond moeten komen van het pensioen van de ouders, maar....er heerst  juist daardoor ook een grote saamhorigheid. Mensen zijn weer bereid anderen te helpen. Mensen worden creatiever, en kan je iets niet betalen dat wordt er geruild.
Ook in Nederland zijn er sociale initiatieven zoals Resto VanHarte, eetclubs en de  noodgedwongen Voedselbank, met veelal goedkoop geproduceerde producten waar de meeste ook niet echt blij of gezonder van worden. Nog beter zou het zijn als die Voedselbank niet nodig was.
Ja, er kan nog zoveel veranderd worden, maar waar begin je... ik denk bij beter en anders onderwijs maar dat is weer een ander verhaal.
Ik vraag mij vaak af waarom kinderen geen vakken op school krijgen zoals Milieu, Voedingsleer of Toegepaste Economie; hoe ga ik met geld om.
In ieder geval zijn er voor mij genoeg redenen om meer en meer zelfvoorzienend te worden. Het is beter voor het milieu, het is beter voor je uitgaven, het is vast gezonder en het is beter voor een eerlijke verdeling op de Aarde. Ik heb namelijk geen zin meer om een slaaf te zijn van de opgelegde consumptie maatschappij zoals deze er nu uit ziet, dan word ik nog liever een 'prepper'.

Heat Rescue Survival Kit voor 30 personen

donderdag 29 maart 2012

Dromen van eerlijke voeding voor iedereen.

Misschien ben ik wel niet normaal. Ik ben namelijk altijd met eten bezig. Ik droom van eten, ik denk over eten, ik lees over eten, ik fantaseer over eten, ik schrijf over eten, ik geniet van eten en ik eet. Het komt mij nooit mijn neus uit. Fantaseren over eten doe ik graag, het zijn allemaal prachtige dromen waarvan ik hoop dat ze een keer uitkomen. Zo zie ik mij in een grote Italiaanse buiten keuken de heerlijkste gerechten klaarmaken met ingrediënten die ik daarvoor van de boeren op het plaatselijke marktje heb gekocht.
Ik maak deze gerechten voor vrienden en familie en daarna is het uren tafelen. Deze droom heb ik al twee keer kunnen verwezenlijken door met een grote groep beste vrienden op vakantie naar Italië, en vorig jaar naar Spanje, te zijn geweest. Maar ik wil meer en vaker. "Kunnen we niet met z'n allen een groot kasteel of landgoed kopen" opper ik dan romantisch. Ik geloof dat dat iets teveel van het goede is, en wat goed is moet goed blijven, dus laat maar.
Ook wou ik dat ik meer tijd had om iedere dag bijvoorbeeld een paar uur in de keuken te staan. Geheel terug naar voor de emancipatie van de vrouw, waarbij moeders hele dagen in de keuken staan, lijkt mij nou ook weer niet zo'n goed idee. Maar stiekem verlang ik er soms toch naar. Dan zou ik broden bakken met levend gist en ingewikkelde taarten en grote schotels met zelfgemaakte tortellini en enorme salades, en ik zou geheel zelf voorzienend zijn. Ik zou een fantastische moestuin hebben en dieren voor melk.
Jaloers keek ik ooit naar de programma's met Hugh Fearnley Whittingstall. Zo wilde ik het ook, maar dan met wat meer mensen om mij heen, ik vond dat hij altijd zo alleen aan die tafel in die kleine cottage zat!
Toch heb ik ook deze droom enigszins kunnen verwezenlijken; met De Bonte Tafel verzorg ik catering, en kook ik dus voor anderen. Dit doe ik met mooie producten die dan wel niet uit mijn eigen tuin of stal komen maar in ieder geval bij mij om de hoek en soms uit mijn kruiden en mini moestuin.
Een andere droom is kinderen en mensen leren over eten en voeding, hoe ze kunnen genieten van eten, hoe lekker en belangrijk kwaliteit is, hoe we met de Aarde zouden moeten omgaan, met onze grondstoffen, hoe men mooie en eerlijke gerechten kan bereiden....
Wat zeur ik nou, ook deze droom is uitgekomen want ik geef al bijna zeven jaar kookworkshops.
En toch, het hoeft niet eens groter, maar ik wil meer, meer doen en meer uitdragen.
Eigenlijk droom ik er van dat iedereen eerlijke ingrediënten kan kopen voor een redelijke prijs. Dat mensen beter gaan eten en meer genieten van eten, en dat we met z'n allen de Aarde weer gezond maken zodat de grondstoffen behouden worden voor de volgende generaties. Idealistisch? Ja best wel, maar dromen zijn er om te verwezenlijken.
In 2013 wordt in Europa het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (CAP) hervormd, er zullen belangrijke beslissingen moeten worden genomen ten aanzien van gezonde voeding en duurzame productie. Slow Food lobbyt voor  een beter GLB. Lees over het standpunt van Slow Food: www.slowfood.nl/leestafel
Hopelijk kan ik in 2013 terugkijken en zeggen dat ook deze droom verwezenlijkt zal gaan worden.

donderdag 2 februari 2012

"cold as ice" of "too hot to handle"

Op de radio hoorde ik afgelopen week allerlei liedjes waar de winter in zat, er blijken genoeg liedjes te zijn die gaan over 'koud' of het zit in de naam van de band, zoals "Coldplay". Zelf dacht ik gelijk aan 'Frozen' van Madonna, door sommigen wel eens ijskonijn genoemd al mikt ze zelf meer op de titel "too hot to handle". Wat met liedjes kan, kan vast ook met gerechten. Bij winterweer en schaatsen komen als eerst natuurlijk de oer-Hollandse koek en zopie snacks voorbij. En op twitter zie je overal recepten voor echte chocolade melk en snert opduiken. Iedereen is in de ban van het weer en daar hoort uiteraard ook eten bij. Als je aan gerechten denkt waar je de kou in hoort, blijkt het toch lastiger te zijn. Ik kom eigenlijk niet verder dan baked Alaska en omelette Siberienne, en dat is ook nog hetzelfde gerecht! En dan heb je natuurlijk ijs, in allerlei soorten en smaken. Met hete gerechten, en hier heb ik het niet over warme gerechten maar over de "too hot to handle" gerechten, is het makkelijker. Dan kom je snel op benamingen als hot, spicy, pittig, duivels. En als het koud is hebben we nu eenmaal de behoefte aan warm en heet, maar.....
Het schijnt dat als het warm weer is je eigenlijk geen koude dranken moet drinken en als het koud weer is je beter geen hete dranken kan drinken. Het lijkt je lichaam te verwarmen en het kan uiterst aangenaam zijn je handen om een hete mok chocolademelk te slaan. Toch houdt je lichaam eigenlijk niet van het heen weer schieten en steeds moeten wennen aan temperatuursverschillen. En de sauna dan, zweten in hete houten hokjes en dompelen in ijskoud water? Vooral in noordelijke landen met strenge winters is de sauna populair. Doordat het daar buiten veel kouder is, binnen de houtkachels flink worden opgestookt, hebben ze de sauna wel nodig zodat het lichaam met deze temperatuursverschillen om kan gaan. Er zit vast iets heel anders achter, maar het klinkt redelijk logisch.
Ook in Scandinavië drinken ze warme drankjes zoals Glogg, maar van een stevige borrel zijn ze zeker niet vies. Aquavit en wodka kunnen rijkelijk vloeien, al moet je daar flink wat pegels voor neerleggen.
In Nederland hebben we een sterke drank cultuur in de vorm van jenevers en likeurtjes. Diverse oude distilleerderijen doen het nog steeds goed. Een likeurtje op zijn tijd of een goed glas whisky wil  ik nog wel eens drinken, maar verder kwam ik niet. Totdat ik de bio wodka van Rutte & zn. ontdekte, dit klinkt als een goedkope reclame, maar ik wil het jullie niet onthouden. Zelfs puur of "on the rocks" en dus "cold as ice" is deze wodka zacht. Maar je kan er ook een heerlijke punch mee maken, al zou ik deze liever koud serveren. Zonder ijs is het ook een echt 'hartverwarmertje', je krijgt het er lekker warm van en het recept is niet "too hot to handle".
Recept:
1 fles bio wodka Rutte & zn., schil van 1 bio sinaasappel, 2 eetlepels rietsuiker, 2 eetlepels rozijnen, 3 kaneelstokjes, ongeveer 7 halve (al lege en bewaarde) vanille stokjes of  2 halve (1 hele) volle vanille stokje, 5 kruidnagels, eventueel 1 theel koekkruiden en een snuf nootmuskaat.
Meng alles goed door elkaar en zet in een afgesloten emmertje in de schuur, laat 2 dagen staan en schud af en toe om. Zeef en giet terug in de fles, stop er 1 kaneelstokje, 2 halve vanille stokjes en stuks sinaasappelschil bij.
Proost! Of Skoll , dat klinkt zo mooi winters.




woensdag 25 januari 2012

Mannen & BBQ

Het is niet voor het eerst dat er over wordt geschreven. Via twitter viel mijn oog op de "Robuuste buitenfuif van de Elle Eten mannen". Fikkie stoken, wandelen, bbq-en en stevige kost in de vorm van braadstukken en worsten.
Grote stukken mooi en eerlijk vlees die uit de oven rollen of van de bbq afkomen. Mannen, vlees en vuur. Het is een oergevoel dat er niet makkelijk uitgaat. Maar dat hoeft ook helemaal niet, want er zijn heel wat dames die wel van stoere mannen houden. Op de paddenstoelen-hunt van Casa Foresta, waar ik afgelopen najaar met veel plezier aan heb deel genomen, was er een dame niet weg te slaan van Edwin. Zij zag het wel zitten, deze bosman die ook nog lekker kan koken. Het was zeer vermakelijk voor iedereen, ook voor Edwin, die dit soort aandacht waarschijnlijk wel gewend is.

Bij mijn SlowFood WestFriesland clubje ben ik de enige dame in het dagelijks bestuur en hier houden de mannen ook van flinke braadstukken. Afgelopen maandag, het was nog wel 'meatless monday', had een ander bestuurslid een groot varkensrib van Helder Varken in de oven gebraden (zie foto). Een andere man, tevens kok, sneed het apparaat aan en ik mocht het verdelen. Zo zien de mannen het, ik vind het wel grappig, en ik mocht ze proberen te imponeren met een dessert. "Wil jij het dessert doen?"
In de kookwereld willen de mannen graag imponeren. Ik pas mij aan, in welke kook situatie dan ook, toch waag ik mij af en toe aan groot geschut, zoals met Kerst; een gevogelte van rond de 15 kg.
Het dessert voor de SlowFood mannen werd sinaasappel plaatkoek met sinaasappel panna cotta van clotted cream en geroosterde gekruide zoete walnoten, een stoer winter dessert dat in de smaak viel.
Als je van eten, koken, natuur, sfeer en stoere mannen houd, en van een goede bbq, zou ik zeggen: go for it!
Ik moet zelf die dag een high tea catering verzorgen.
www.elleeten.nl



dinsdag 24 januari 2012

Vintage

Vintage is een verzamel naam voor alles wat oud is? Niet geheel waar, vintage is veel meer. Vintage brengt een gevoel van verlangen naar vervlogen tijden, een gevoel van nostalgie dat je terug kan vinden in oude spullen, zoals een prachtig theeservies uit de jaren '30, een oldtimer uit de jaren '60, een jurkje uit de jaren '50, en zo kan ik nog wel doorgaan. Het is nooit tweedehands muk of rommel, maar het zijn hoogwaardige kwaliteits producten gemaakt in een tijdperk zonder computer. Ook vintage food is in opkomst. Iedereen verstaat hier misschien iets anders over, daarom een korte uitleg over hoe ik vintage food zie. Vintage food is eigenlijk een beetje heimwee eten, het kan dus eten zijn dat voor iedereen een ander maar wel vaak nostalgisch gevoel geeft. Het zijn ook klassieke gerechten, klassiek en ambachtelijk bereid. Op de hotelschool leerde ik lang geleden bijvoorbeeld het flamberen van gerechten en het fileren van vis aan tafel. Waar zie je nog zoiets? Misschien in een enkel ouderwets restaurantje in Frankrijk waar je blij bent dat je het hebt gevonden en eigenlijk niet wilt delen omdat je bang bent dat als het daar te druk wordt, men ook over gaat op de magnetron. SlowFood promoot ambachtelijke en eerlijke voeding en vintage food is daardoor gedeeltelijk ook slowfood.
Maar vintage food kan ook een blik perziken zijn of fel gekleurde gelatine pudding. Minder slowfood dus, maar het is ook een beetje wat je er verder mee doet. Een enkele keer een blik open rukken lijkt niet zo'n ramp. Toch stuitte Delia Smith op veel kritiek toen ze begon te beweren dat een potje en een blik niet zo erg waren. Uit haar mond was het blasfemie, en enigszins rampzalig voor haar imago. Maar wat dacht je van een prachtige met eetbare rozen gemaakte rode gelatine pudding, lijkt prachtig vintage handwerk. Nu gebruiken we dan wel gelatine zonder kunstmatige kleurstoffen. Dat noemen we dan retro, ideeën van vroeger ombuigen naar de goede kanten van onze tijd, hippe en gezondere aanpassingen dus. Ooit at men veel vaker potjes en blikjes, maar ook nog steeds veel vers. Hamburgerketens, E- nummers, wereld pakjes vol zout waren er niet en obesitas kwam niet vaak voor. Het klink sprookjesachtig. Vroeger was niet alles beter, maar heel veel dingen ook wel, en ik zal wel een oude muts zijn dat ik soms terug verlang naar gewoon, lekker en simpel, maar wel mooi...vintage dus.