Mijn eerste foto ge-upload! Ik vind het een gedoe om het wiel weer uit te vinden. Alles lezen en uitzoeken, het kost zoveel tijd. Maar ik vind het wel belangrijk, en leuk als het lukt.
Nu nog al die foto's van mijn diverse camera's plukken en in de pc zetten. Het ging eerst allemaal redelijk makkelijk, maar dan gaat er een printer kapot en kan je een verklein -kaartje niet meer vinden, jasses. Ik heb een vreselijke hekel aan al die uitzoekerij.
Wel blij dat ik in ieder geval deze appeltjes op mijn blog heb kunnen zetten.
Appeltjes van mijn buurman. Ik heb vele jaren bij deze buurman, enkele weken in september, de appeltjes en peren geplukt. Het begon altijd eerst met de pruimen, die ik zelf ook heb, dan de peren waar zijn hele tuin van vol stond en als laatste de appeltjes. Mijn buurman had nog een ouderwetse fruittuin met stokoude bomen en rassen en als het mooi weer was stond je met je kop in de bladeren en de vlinders dansten om je hoofd. Ondertussen het trage geroddel van de gepensioneerde mannen en gekwek van de dames. Met een groepje van acht plukkers werkten we naar elkaar toe, weer of geen weer. Een ochtend plukken vond ik leuk, maar wel genoeg want het weer was meestal 'zuinig' zoals ze hier zeggen, zwaar waardeloos dus.
Mijn buurman heeft vorig jaar zijn boomgaard verkocht, zijn oude bomen gaan om. Ik ben blij dat ik 'de pluk' heb meegemaakt. Mijn buurman heeft nu nog maar enkele appeltjes voor de verkoop, waarschijnlijk het laatste jaar dat hij fruit verkoopt. Gelukkig heb ik nog een andere buurman, die ook appels en peren verkoopt. Het is allemaal wat moderner bij deze buurman, die ook jonger is. Goed dat het allemaal doorgaat.
En hier en daar worden er nog oude fruitrassen gekoesterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten